ملیت :  ایرانی   -  قرن : 5 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(وف 458 ق)، مفسر و شاعر. در نیشابور متولد شد. در اوایل قرن پنجم قمرى در نیشابور چهار مدرسه بزرگ براى چهار فرقه بنا شد و آن مدرسه را كه جهت شیعه و عدلیه و زیدیه، در محله اسفریس بنا كردند، به نام امام على بن ابى‏طیّب نامیدند. او را در 414 ق براى موعظه به دربار سلطان محمود غزنوى بردند، به محض ورود بى‏اجازه نشست و بى‏اجازه شروع به حدیث خواندن كرد، سلطان پندناپذیر فرمان داد تا بر سر او چنان ضربه‏اى زدند كه از اثر آن ناشنوا شد. وى را شاگردان بسیارى بود كه از آن جمله: خواجه ابوالقاسم على بن محمد است. وى در سبزوار درگذشت. از آثارش: «التفسیر الكبیر»، در سى جلد؛ «التفسیر الاوسط»، در یازده جلد؛ و «التفسیر الصغیر»، در سه جلد؛ «دیوان» شعر.